Bugün bir dünya dili haline gelen İngilizce'nin kökenini hiç merak ettiniz mi?
İngilizce, Cermen kökenli bir dildir. Kavimler Göçüyle yer
değiştirmiş Cermen kavimlerinin Britanya Adalarında yaşayan Keltleri sürerek bu
adalara getirdikleri dildir. Adını adaya yerleşen ve Saksonlarla karışan
Angluslardan almıştır. Bu kavimler dillerine "Anglik" demişlerdir.
Cermen kavimleri tarafından Britanya Adaları'nda kullanılmasına dayandırılarak,
filologlar tarafından kaynağının Almanca olduğu savunulmaktadır.
Eski İngilizceyi şekillendiren en önemli güçlerden birisi,
onun Germanik sözcük dağarcığı, cümle yapısı ve Avrupa kıtasındaki kardeş
dilleriyle paylaştığı gramer yapısıdır. Bu özelliklerden bir kısmı Batı Cermen
dil ailesine aitken, bir kısmı da bütün Cermen dillerinin kökü olarak kabul
edilen Proto-Germanik dil ailesinden miras kalmıştır. Ayrıca, hareketsiz
nesneler dahil bütün nesnelere cinsiyet verilirdi: Örn, sēo sunne (M.İ. the Sun
"güneş") dişil iken se mōna (M.İ. the Moon "ay") eril
olarak kabul edilir. (Bu durum Modern Almancada da bu şekildedir. Örn. die
Sonne, der Mond...)
Bugün, anadili İngilizce olanlar bu Eski İngilizce’yi
anlamakta büyük ihtimalle büyük zorluk çekerdi. Bununla birlikte, Modern
İngilizce’de en yaygın şekilde kullanılan kelimelerin yarısının kökeni Eski
İngilizce’dendir. Mesela ‘be,’ ‘strong’ ve‘water’ gibi kelimelerin kökenleri
Eski İngilizce’ye dayanmaktadır. Eski İngilizce 1100 yıllarına kadar
konuşulmuştur.
Roma İmparatorluğu döneminde Britanya adalarına gönderilen
rahipler, buraya İncil'in başlıca cevirilerinden birinin dili olan Latince'yi
getirmiş ve uzun yıllar Latince'nin etkisi baş göstermiştir. Daha sonra
güneyden gelen Fransızlaşmış bir halk olan Normanların istilâları ile
"Normanca" denilen Fransız lehçesi ile karışmıştır. Yönetici sınıf bu
dili konuşurken köylü sınıfı olarak kabul edilen halk Eski İngilizce'yi
konuşmaktaydı. 1066'da Hastings Savaşı 'yla Fâtih William adaları ele geçirirek
uzun yıllar boyunca Normancanın yerleşmesine sebep olmuştur. Normanların
İngiltere'yi fethi, aynı zamanda İngiltere'nin son fethidir.
Ortaçağ İngilizce’sinin sonların doğru, İngilizce telaffuzda
ani ve kapsamlı bir değişiklik baş göstermiştir (Büyük Ünlü Değişimi). Ünlüler
daha kısa teleffuz edilmeye başlanmıştır. 16. yüzyıldan itibaren İngilizler
dünyanın dört bir yanından pek çok halk ile irtibata geçmeye başlamıştır.
İrtibatın artması ve Rönesans ile birçok yeni kelime de
İngilizce’ye girmiştir. Matbaanın icadı ile de ortak bir dilin yaygınlaşması
sağlanmıştır. Kitapların ucuzlamasıyla okur yazarlık daha da artmıştır.
Matbaanın icadı ayrıca İngilizce’ye standardizasyon getirmiştir. Heceler ve
dilbilgisi kuralları belirlenmiş ve Londra ağzı İngilizce
standartlaştırılmıştır. 1604’te ise ilk İngilizce sözlük yayımlanmıştır.
Erken Modern İngilizce ile Geç Modern İngilizce arasındaki
temel fark kelime dağarcığıdır. Geç Modern İngilizcede çok daha fazla kelime
mevcuttur. Bu da iki temel faktörden kaynaklanır: Birincisi, Sanayi Devrimi ve
teknolojinin gelişmesi ile yeni kelimelere ihtiyaç duyulması; ikincisi ise
İngiliz İmparatorluğu’nun en güçlü döneminde dünyanın dörtte birini işgal etmiş
olmasıdır. Dolayısıyla İngilizce birçok farklı dille karşılaşıp etkileşime
girmiştir.
Kaynak : Wikipedia
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder